‘Avrupa’nın Kendi Nükleer Silahlarına İhtiyacı Var’

* Derlenen yazı Politico‘da yayımlanan bir görüş makalesinin çevirisidir.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve ABD Eski Başkanı Joe Biden maskeleri takan barış aktivistleri, 2021’de Berlin’in simgesel yapısı Brandenburg Kapısı’nın önünde sahte nükleer füzelerle poz vermişti. Fotoğrafın çekildiği tarihin üzerinden 4 yıl geçmesine rağmen dünyada ve fotoğraf karesinde değişen tek şey Biden yerine Trump’ın gelmesi oldu.

Amerika Birleşik Devletleri’nin Avrupa’ya karşı yeni tutumu, hiçbir zaman The Atlantic tarafından yayımlanan Signal sohbet mesajlarında olduğu kadar acımasızca ifade edilmemişti. ABD Başkan Yardımcısı JD Vance, Yemen’deki Husi milislerine karşı güvenli nakliye rotalarını yeniden sağlamak için planlanan hava saldırılarına atıfta bulunarak, “Avrupa’yı tekrar kurtarmaktan nefret ediyorum,” diye yazdı. Savunma Bakanı Pete Hegseth ise “Avrupa’nın bedavacılığına duyduğu nefreti tamamen paylaşıyorum. Bu acınası bir durum” diyerek Vance’i yanıtladı.

Avrupa’da hala ABD’ye koruyucu bir güç olarak güvenmeyi tercih edenler için, bu mesajlar bir uyarı niteliğinde. Bu, bir NATO müttefiğine Rusya’nın saldırması durumunda Amerikan birliklerini göndermeye veya nükleer silahları konuşlandırmaya hazır küresel bir süper güç gibi mi geliyor? Avrupa’da ABD’nin NATO antlaşması kapsamındaki 5. Madde taahhütlerine hala bağlı hissedip hissetmediği konusunda şüpheler artarken, önde gelen güvenlik uzmanları, Amerika Birleşik Devletleri’nin artık Avrupa’nın yardımına gelmeyeceğini yüksek sesle uyarıyor.

2029 ÖNCESİ YADA SONRASI

Bundeswehr Üniversitesi’nden Alman güvenlik uzmanı Carlo Masala, NATO’yu Rusya’nın Baltık ülkelerini işgal etme olasılığına karşı hazırlıklı olmaya çağırdı. Bu bağlamda 2029 yılı da güvenlik çevrelerinde olası bir çatışma yılı olarak tartışılıyor. Airbus’ın denetim kurulu başkanı René Obermann, NATO’nun doğu kanadına yapılacak bir saldırının daha da erken gerçekleşebileceğini öngörüyor.

RÜYA BİTTİ

Washington eğer dünyanın polisi olma rolünü terk ederse, Avrupa o an Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in ordusuna karşı koymakta zorlanacak. Birçok Avrupa ülkesi, özellikle Almanya, son yıllarda kendi ordularını ihmal etti. Rusya her şeyi bir savaş ekonomisine dönüştürürken, Avrupa’nın bazı bölgeleri barışçıl bir dünya hayalinden yeni uyandı.

RUSYA ALMANYA’YA SALDIRIR MI?

Askeri uzmanlar, bir Rus işgaline karşı koymak için gereken büyüklükte konvansiyonel silahlardan oluşan bir cephaneliğin üretilmesinin dört yıldan fazla süreceğini vurguluyor. Çoğu gözlemci Rusya’nın Almanya’ya saldırmasını olası görmese de, bu bile imkansız bir senaryo değil. Bu nedenle, Rusya’yı caydırmak için Almanya ve Avrupa’nın kendi nükleer kalkanlarına ihtiyacı var.

Almanya, 20. yüzyıldaki militarizm geçmişi nedeniyle, kendi nükleer silahlarına sahip olma konusunda uzun süredir isteksizdi. Ancak Rusya’nın Ukrayna’yı tam ölçekli işgalinden bu yana, Rusya’nın Avrupa’ya saldırması ihtimalinin artık sadece teorik olmadığı açık ve net. Savunmamızı olabildiğince çabuk inşa etmemiz gerekiyor. Artık üst düzey liderler arasındaki tartışma Almanya’nın silahlanıp silahlanmaması değil, bu düzenlemenin nasıl görüneceği üzerine.

İSRAİL’İN ELİNİ GÜÇLENDİREN ‘CAYDIRICILIK’

Nükleer silahlar, hem zamandan hem de paradan tasarruf etmek için bu yeniden silahlanmanın bir parçası olabilir. Çünkü nükleer caydırıcılığın etkinliği, Soğuk Savaş ve karşılıklı olarak garantili yıkım doktrininden iyi biliniyor. Onlarca yıldır, ne ABD ne de Rusya nükleer silah kullanmadı çünkü her biri diğerinin daha da yıkıcı bir şekilde misilleme yapacağını biliyordu. Çünkü kural gereği; ilk vuran ikinci ölür.

Bugün, bu caydırıcılık, kesin ölümle karşı karşıya kaldığında bir tapınağın sütunlarını deviren ve kendisiyle birlikte binlerce düşmanını öldüren İncil figürü Samson’dan esinlenen bir askeri doktrin olan Samson Seçeneği olarak adlandıran İsrail için de işe yarıyor. İsrail varoluşsal bir tehdit ile karşı karşıya kalırsa, nükleer silahlarını kullanmaya ve nükleer bir savaşı tetikleme riskine girmeye hazır olduğu bildiriliyor. İsrail nükleer silahlara sahip olduğunu resmi olarak hiçbir zaman doğrulamamış olsa da, bu strateji etkili görünüyor – en son İran’a karşı.

FRANSA’NIN NÜKLEER CEPHANELİĞİ İŞE YARAR MI?

Almanya için, kendi ulusal kontrollü nükleer silahlarını geliştirmek gerçekçi bir seçenek değil. Ülke, nükleer silahlardan iki kez yasal olarak vazgeçti: ilk olarak 1975’te Nükleer Silahların Yayılmasının Önlenmesi Anlaşması kapsamında ve tekrar 1990’da Almanya’nın yeniden birleşmesine izin veren İki Artı Dört Anlaşması aracılığıyla. Ancak, Almanya’nın Fransa’nın nükleer cephaneliğine ortak kontrol mekanizmaları aracılığıyla katılması hakkında tartışmalar halihazırda devam ediyor.

YÜKSELEN SAĞ DOST MU? DÜŞMAN MI?

Ancak yalnızca Fransa’ya güvenmek, özellikle bilinen bir Rusya sempatizanı olan Fransız milliyetçi Marine Le Pen veya milliyetçi partiden başka bir figürün yakın gelecekte Élysée Sarayı’nı ele geçirme olasılığı göz önüne alındığında riskli görünüyor. Daha geniş bir Avrupa çözümü, Britanya’nın nükleer yeteneklerini de içeriyor – ve muhtemelen bir cephe olarak Polonya’yı da.

GEÇMİŞİ REFERANS ALMAK…

Elbette, Avrupa’nın nükleer silahları üzerinde kimin komuta yetkisi kullanacağı gibi ele alınması gereken karmaşık sorular var. Herhangi bir Fransız cumhurbaşkanının nükleer saldırı ile ilgili kararlar üzerindeki kontrolü paylaşmasını veya bırakmasını hayal etmek zor. Ancak bu kritik tartışma, kolay cevaplar olmadığı için göz ardı edilmemeli. Burada tabular sökmez.

Münih Güvenlik Konferansı Vakıf Konseyi başkanı Wolfgang Ischinger, yakın zamanda Die Welt’te alışılmadık ancak ikna edici bir fikir özetledi — Fransız nükleer silahlarının geçici veya kalıcı olarak Almanya veya Polonya’ya yerleştirilmesi. Almanya’nın ABD ile mevcut nükleer paylaşım düzenlemesinin modelini izleyerek, bu silahlar uygun uçaklar kullanılarak ortak ülkeler tarafından fırlatılabilir.

ABD’YE BAĞIMLI OLMAYAN BİR AVRUPA İÇİN…

Göreve gelen Alman Şansölyesi Friedrich Merz, Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ile görüştükten sonra bu tür düşüncelere açık olduğunu ifade ederek cesaret ve stratejik öngörü gösterdi. Merz, gelecekteki koalisyon ortaklarını; Paris, Londra ve Varşova’daki müttefiklerinin nükleer yetenekleriyle bir araya getirme konusunda ikna etmeyi başarırsa, eski Alman şansölyeleri Konrad Adenauer ve Helmut Kohl gibi devlet adamlarının oluşturduğu Avrupa entegrasyonunun mirasını sürdürebilir. Merz, nükleer caydırıcılık da dahil olmak üzere artık Amerika Birleşik Devletleri’ne bağımlı olmayan yeni bir Avrupa savunma birliğini şekillendirme fırsatına sahip.

Avrupa sonunda kendini savunabilecek duruma gelmeli. Almanya, Fransa, İngiltere ve Polonya liderleri, ortak cephaneliği yönetmek için doğrudan bir telefon hattı bile kurabilirler. Bu arada eğer bu makaleyi dikkate alıyorsanız lütfen bunu signal üzerinden kurmayın (ABD’nin düştüğü kuyuya düşmeyin).

*** Politico – Görüş Yazısı

*** Yazar: Jan Philipp Burgard (die Welt: Genel Yayın Yönetmeni)

Bu habere emoji ile tepki ver

Haber Kaynak : SOZCU.COM.TR

“Yayınlanan tüm haber ve diğer içerikler ile ilgili olarak yasal bildirimlerinizi bize iletişim sayfası üzerinden iletiniz. En kısa süre içerisinde bildirimlerinize geri dönüş sağlanılacaktır.”